Pięćset uczennic Patakary

(Pañcasatamattātherīgāthā; Thig 6.1)

[Patakara wspomina słowa Buddy:]

„Nie znasz drogi,
Którą przybywa lub odchodzi.
Skąd przyszła ta istota,
Którą opłakujesz mówiąc: ‘mój syn’?
Lecz gdy poznasz drogę,
Którą przybywa lub odchodzi,
Nie zapłaczesz po nim,
Gdyż taka jest natura rzeczy.

Niezapraszany
Przybył stamtąd.
Bez pozwolenia
Odszedł stąd.
Skąd przyszedł?
Został kilka dni.
Choć przyszedł jedną drogą
Odchodzi stamtąd inną.
Gdy umrzemy w ludzkiej formie
Będziemy się błąkać.
Przyszedł tak, jak odszedł,
Więc nad czym rozpaczać?”

On wyjął w całości
Strzałę, którą tak trudno dostrzec,
Wbitą w moje serce.
Usunął ze mnie,
Przepełnionej smutkiem,
Rozpacz po stracie syna.

Dziś ze strzałą usuniętą,
Bez żądzy,
Jestem całkowicie wolna.
Do Buddy, Dhammy i Sanghi idę
Po schronienie,
Do mędrca.

Autor oryginału angielskiego: Thanissaro Bhikkhu. Tłumaczenie: Hubert Kowalewski. Korekta: Dorota Wojciechowska.
Źródło: http://www.accesstoinsight.org/tipitaka/kn/thig/thig.06.01.than.html

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.

Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.